Najnowsza książka prof. Dr. Hab. Bogusława Śliwerskiego nie tylko potwierdza jego znakomite kompetencje w zakresie prowadzenia dyskursu naukowego, lecz także stanowi istotnie wartościowe kompendium wiedzy dla młodych naukowców, wkraczających dopiero (przede wszystkim po doktoracie) na drogę kariery naukowej.
„Bohaterem" tej publikacji jest habilitacja, jako bezprecedensowy, wręcz zwrotny punkt w karierze akademickiej. Zdobycie tego stopnia naukowego zezwala na wejście w rolę tzw. Samodzielnego pracownika nauki, podejmującego decyzje w sprawie awansów naukowych innych osób i mogącego prowadzić doktoraty.
Dostrzegam także w tej książce ważny wątek politologiczny. Oto z dokładnych, a równocześnie nad wyraz komunikatywnych narracji Bogusława Śliwerskiego wyłania się rekonstrukcja władzy ustawy czy rozporządzenia, które […] tworzą dla osób i instytucji „nowy świat", do jakiego muszą się przypasować.
Biografie ludzi, przez konieczność dostosowania się do prawnej pajęczyny, są kanalizowane zgodnie z założeniami ustawodawcy. Warto dodać, iż książkę przenika swoista życzliwość wobec potencjalnych i aktualnych habilitantów.
Bogusław Śliwerski nie pokazuje habilitacji jako zmory nocnej czy mąk Tantala, względnie miecza Damoklesa. Stara się wykazać – i udaje mu się to – że utrzymanie poprzez kandydatów wysokich standardów oraz wykorzystywanie procedur muszą przynieść sukces.
Z recenzji prof. Dr. Hab. Zbyszka Melosika