W książce zostały opisane procesy przekształcania krajobrazu, które przeanalizowano na podstawie przystępnych materiałów kartograficznych w kontekście rozwoju osadnictwa wiejskiego i zmian wykorzystywania ziemi wschodnich Kujaw w sześciu okresach historycznych od 1770 do 1970 roku. Wykorzystywanie ziemi w ujęciu historycznym jest motywem pomijaną przez polskich geografów i historyków, wiedza z tego zakresu jest dość fragmentaryczna. Tym obszerniejsza zasługa Autorki, która znakomicie wywiązała się z postawionego przed sobą zadania poznawczego i szczegółowo przeanalizowała problematykę odznaczającą się dużą złożonością w rozmiarze czasu i przestrzeni, a także wymagającą od uczonego optymalnej wiedzy interdyscyplinarnej o przemianach demograficznych, fizjograficznych, społecznych i ekonomicznych, gdyż jedynie wielostronne ujęcie jest w stanie wyjaśnić przyczyny i skutki zmian zachodzących w użytkowaniu ziemi.