To ostatnia w dorobku Tadeusza Dołęgi-Mostowicza powieść, wydana po raz pierwszy drukiem w 1939 roku. W formie pamiętnika opisuje perypetie żony dyplomaty, Hanki Renowickiej.
Próbuje ona złagodzić nudę życia u boku wiecznie zajętego małżonka ekskluzywnymi przyjęciami, zakupami i flirtami. Pewnego dnia otwiera zaadresowany do męża list, pisany ręką innej kobiety. Dowiaduje się o jego bigamii. Kiedy mąż oznajmia ją o czekającym go służbowym wyjeździe do Paryża i potajemnie podejmuje z konta wszystkie oszczędności, Hanka postanawia z pomocą stryja przeciwdziałać występkowi niewiernego małżonka. Nie wie jednak, że stanie się poprzez to uczestniczką szpiegowskiej afery, która wstrząśnie całą Warszawą.