Na tom Fragmenty winem polamionego notatnika Charlesa Bukowskiego składają się utwory prozatorskie, które od ukazania się w podziemnych gazetkach, periodykach literackich, a choćby pismach pornograficznych nigdy potem nie zostały wydane drukiem. Wśród pomieszczonych w tomie tekstów na uwagę zasługują pierwsze i ostatnie opublikowane opowiadania pisarza, pierwsze i ostatnie eseje, a także przymiarki do - znanych z polskiego przekładu - Zapisków starego świntucha. Oprócz tego odszukamy tu szczególnie osobiste rozważania autora na ulubione tematy, rozmyślania o takich tuzach literatury, jak Ezra Pound i Ernest Hemingway, jak również minitraktaty estetyczne. Spod pozornie niedbałego stylu wyziera standardowa dla Bukowskiego i jedyna w swym rodzaju mieszanka chropawego liryzmu, autentyczności i poczucia humoru.