Praca jest przykładem udanego połączenia teorii socjologicznych i badań empirycznych, natchnionego Goffmanowską koncepcją instytucji totalnych. Autor do analizy osobistej stosuje metody obserwacji i wywiadu oraz wykorzystuje dane zastane, prowadząc obserwację uczestniczącą przyjmuje rolę społeczną i perspektywę pacjenta. Na pracę składają się: część teoretyczna dotycząca metodologii, rozważania nad instytucjami i organizacjami, a także rekonstrukcja Goffmanowskiej koncepcji instytucji totalnych. Część teoretyczna pozostała uzupełniona atrakcyjną perspektywą historyczną poświęconą genezie i rozwojowi szpitali psychiatrycznych, też w Polsce. Trzon pracy stanowi opisowo-wyjaśniająca teoria szpitala psychiatrycznego wykorzystująca sposób analizy E. Goffmana.