Prezentowany tom obejmuje studia o powojennej walce z epidemią chorób wenerycznych, o ustawie z 1956 roku dotyczącej kwestii aborcji, o oddziałach położniczych w PRL i o początkach ruchu gejowskiego w Polsce. Jest próbą pójścia w kierunku pogłębienia badań nad życiem seksualnym, prokreacją i sytuacją demograficzną w Polsce Ludowej, na podstawie analizy kilku fragmentów rzeczywistości PRL. Stosunek państw komunistycznych do spraw związanych z seksualnością i prokreacją pozostaje bowiem w znacznym stopniu do przebadania, co nie jest przystępne z powodu niewiele znaczącej liczby sformalizowanych stanowisk i w ogóle ograniczonych wypowiedzi na ten temat.
Polska Ludowa − kraj od 1956 roku znacznie mniej przestrzegający doktryny niż inni ""bracia"" i czyniący ją coraz bardziej mętną − w sprawie rodzenia dzieci nie miała, jak się zdaje, istotnej polityki. Mimo wszystkich negatywów takiej sytuacji, mogła ona mieć jednak swoje atuty − w porównaniu np. Z Rumunią Ceauşescu. Nawet gejom było tu lepiej niż w niektórych krajach obozu, co nie znaczy, że generalnie poprawnie.
Książka wydana w koedycji z Instytutem Pamięci Narodowej.