Praska wiosna w bratysławie (Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego)

Publikacja opisuje politykę kierownictwa Komunistycznej Partii Słowacji między styczniem 1968 roku (wybór Alexandra Dubčeka na I sekretarza KPCz), a październikiem 1969 roku (ostateczne odrzucenie reform politycznych), a także jej rolę w czechosłowackiej polityce ogólnopaństwowej i międzynarodowej.

Praca oparta jest na obfitej kwerendzie archiwalnej w Bratysławie, Pradze i Warszawie. Obszerne ujęcie tematu pozwala czytelnikowi zapoznać się z najważniejszymi problemami nurtującymi społeczeństwo słowackie w tym okresie. Na kwestie reformy komunizmu nakładały się bowiem m.in. Sprawy stosunków słowacko-czeskich, w tym dążenie Słowaków do równouprawnienia. Popularne określenie „praska wiosna" w odniesieniu do wydarzeń z lat 1968-1969 sugeruje jedynie czeski charakter zachodzących wówczas przemian politycznych. Tymczasem rola Słowacji i tamtejszych struktur partyjnych w rozpoczęciu cyklu reform oraz w jego zakończeniu, była szczególnie istotna. Równocześnie przebieg wydarzeń i dyskurs publiczny miały na Słowacji własną dynamikę wynikającą z miejscowych warunków.