Młodzi czarodzieje (WNK)

Książka podejmuje problematykę inscenizacji "Dziadów" Adama Mickiewicza, które wystawione zostały w Polsce w latach 1990–2010. Autor pokazuje przemiany, jakim ulegały "Dziady" w koncepcjach reżyserskich, a także w sposobie odbioru przez widzów i dokumentuje dwudziestoletni okres działalności polskiej krytyki teatralnej.

"Książka Marcina Góreckiego dobitnie przekonuje, jak niemało możliwości, jak wielki potencjał intelektualny, a także teatralny gromadzi arcydramat Mickiewicza. Różnorodność rozwiązań formalnych, ekumenizm zróżnicowanych tradycji, dyskurs z tymi tradycjami umożliwiający samookreślenie w teraźniejszości, wyraz dylematów egzystencjalnych młodego pokolenia (tu filomatów zastąpić muszą blokersi), wreszcie patetyczny moralitet o uniwersalizmie walki dobra ze złem, wreszcie - kwestie polityczne, które są jednak wciąż w jakiś sposób dla Polaków ważne, co pokazały tzw.

"Dziady smoleńskie". I właśnie ukazanie aktualności Dziadów na tle niepodważalnego materiału empirycznego, jakim jest tak bogaty przegląd inscenizacji ostatniego dwudziestolecia, jest najważniejszą zasługą autora".

prof. Andrzej Fabianowski