Restauracja na końcu wszechświata. życie, wszechświat i cała reszta (Douglas Adams)

KOLEJNE CZĘŚCI KULTOWEJ POWIEŚCI, KTÓRA ŁĄCZY WIZYJNĄ FANTASTYKĘ ZE ZWARIOWANYM BRYTYJSKIM HUMOREM

Kilka sekund przed zniszczeniem Ziemi w celu przygotowania terenu pod budowę drogi prędkiego ruchu Arthur Dent zostaje zabrany z Ziemi poprzez swego przyjaciela Forda Prefecta, specjalistę od badań terenowych nowego wydania encyklopedii Autostopem przez Galaktykę, który ostatnie piętnaście lat spędził na Ziemi, udając bezrobotnego aktora.

Dynamiczna para rozpoczyna wspólną podróż w przestrzeni kosmicznej, wspomagana poprzez liczne cytaty z Autostopem („Ręcznik jest chyba najprzydatniejszą rzeczą, jaką może mieć przy sobie międzygwiezdny autostopowicz”) oraz masę innych podróżników: Zaphoda Beeblebroxa – dwugłowego i trzyrękiego byłego hipisa i ostatnią osobę, która powinna zostać prezydentem Galaktyki; Trillian, dziewczynę Zaphoda; Marvina, paranoidalnego, atrakcyjnego i chronicznie depresyjnego robota; Veeta Voojagiga, byłego studenta, którego obsesyjnie dręczyło, co stało się z wszystkimi długopisami, które kupował w ostatnich latach.

Kiedy zostaną rozwiązane wszystkie problemy dotyczące przestrzeni, czasu, materii, a także istoty życia, pozostanie pytanie:,,Gdzie jest najkorzystniejsza kuchnia?" Restauracja na końcu wszechświata proponuje oryginalne wrażenia gastronomiczne, zwłaszcza że nie ma co martwić się o dzień jutrzejszy…

Latanie to sztuka, a raczej sztuczka ‒ tak twierdzi przewodnik Autostopem poprzez Galaktykę. Dowcip polega na tym, aby nauczyć się rzucać na ziemię i nie trafić w nią. Z lotu ptaka sporo problemów i niebezpieczeństw wygląda całkiem inaczej ‒ zwłaszcza życie, wszechświat i cała reszta…

„Nigdy nie czytaliście śmieszniejszego science fiction: Douglas Adams jest mistrzem inteligentnej satyry, ostrego jak drut kolczasty dowcipu i komediowego dialogu”.

„The Boston Globe”