Książka jest próbą diagnozy prognostycznych kryteriów integracyjnego kształcenia dla społecznej integracji dorosłych osób niedosłyszących. Wpisuje się w trwający od lat 70. XX wieku dyskurs o normalizacyjnych efektach tej formy edukacji i weryfikację optymalności teoretycznych przesłanek leżących u podstaw kształcenia integracyjnego. Badania zaprezentowane w monografii mogą wzbudzić zainteresowanie wszelkich, którym efekty rozwoju i edukacji tej grupy osób niepełnosprawnych nie są obojętne: rodziców, nauczycieli, studentów oraz specjalistów - pedagogów, psychologów, logopedów, lekarzy, protetyków - uczestniczących w procesie rehabilitacji osób z uszkodzonym słuchem. Mogą być też impulsem do dalszych badań w przeróżnych grupach osób z niepełnosprawnością.