Konkurencyjność międzynarodowa i regionalna państw grupy wyszehradzkiej. polski, węgier, czech i słowacji (Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego)

Tytuł Konkurencyjność międzynarodowa i regionalna państw Grupy Wyszehradzkiej. Polski, Węgier, Czech i Słowacji Język polski Wydawnictwo Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego ISBN 978-83-7865-048-5 Rok wydania 2013 Gdańsk Wydanie 1 liczba stron 288 Format pdf Spis treści Wstęp 9 CZĘŚĆ I. MAKROEKONOMICZNE PODSTAWY KONKURENCYJNOŚCI PAŃSTW GRUPY WYSZEHRADZKIEJ – POLSKI, WĘGIER, CZECH I SŁOWACJI 13 Rozdział 1. Sytuacja gospodarcza państw Grupy Wyszehradzkiej w procesie transformacji i integracji z Unią Europejską (Anna Zielińska-Głębocka) 15 Wprowadzenie 15 1.1. Przegląd koncepcji teoretycznych 17 1.2. Cykl transformacji jako etap budowy podstaw gospodarki rynkowej – podobieństwa i różnice między poszczególnymi krajami 20 1.3. Sytuacja gospodarcza po 2000 r. 27 Wnioski 40 Rozdział 2. Perspektywy wzrostu i rozwoju państw Grupy Wyszehradzkiej (Tomasz Brodzicki) 43 Wprowadzenie 43 2.1. Uwarunkowania teoretyczne 43 2.2. Wyniki badań empirycznych nad determinantami wzrostu i rozwoju 59 2.3. Ocena potencjału rozwojowego państw Grupy Wyszehradzkiej 62 2.4. Konwergencja rozwojowa 66 2.5. Model teoretyczny i empiryczna identyfikacja determinant wzrostu 71 Podsumowanie i wnioski 81 CZĘŚĆ II KONKURENCYJNOŚĆ MIĘDZYNARODOWA PAŃSTW GRUPY WYSZEHRADZKIEJ 83 Rozdział 3. Potencjał konkurencyjny państw Grupy Wyszehradzkiej – zmiany strukturalne w wymianie handlowej (Tomasz Brodzicki) 85 Wprowadzenie 85 3.1. Uwarunkowania teoretyczne 86 3.2. Analiza empiryczna podmiany handlowej państw Grupy Wyszehradzkiej 91 3.2.1. Intensywność i struktura geograficzna zamiany państw Grupy 91 3.2.2. Upodabnianie się podmiany handlowej państw Grupy 93 3.2.3. Zróżnicowanie produktowe podmiany 94 3.2.4. Intensywność wymiany wewnątrzgałęziowej i jej dekompozycja 95 3.2.5. Ujawnione przewagi komparatywne 99 3.2.6. Zróżnicowanie jakości w podmianie wewnątrzgałęziowej 100 Podsumowanie 103 Rozdział 4. Wpływ wspólnej polityki handlowej i przystąpienia państw Grupy Wyszehradzkiej do UE na ich handel zagraniczny (Katarzyna Śledziewska) 117 Wprowadzenie 117 4.1. Wspólna polityka handlowa UE – krótki przegląd struktury powiązań 121 4.2. Użycie modeli grawitacji do badania procesów regionalizmu – przegląd literatury 125 4.3. Empiryczne badanie wpływu regionalizmu na wymianę handlową państw Grupy Wyszehradzkiej 127 Wnioski 132 Rozdział 5. Próba interpretacji konkurencyjności regionów Polski na płaszczyźnie eksportu – powiązania z regionami Czech, Węgier i Słowacji (Stanisław Umiński, Krystyna Gawlikowska-Hueckel) 135 Wprowadzenie 135 5.1. Regionalne spojrzenie na konkurencyjność eksportową 136 5.1.1. Przesłanki analizowania eksportu na poziomie regionalnym 137 5.1.2. Dylematy i problemy związane z analizą eksportu dla regionów 140 5.2. Ocena konkurencyjności eksportu w ujęciu regionalnym (analiza dla Polski) 141 5.3. Znaczenie odległości dla intensywności relacji z krajami Grupy Wyszehradzkiej 143 Podsumowanie 147 CZĘŚĆ III KONKURENCYJNOŚĆ ROZWOJOWA REGIONÓW GRUPY WYSZEHRADZKIEJ 149 Rozdział 6. Rozwój regionalny w warunkach transformacji gospodarczej. Wybrane aspekty konkurencyjności regionów Grupy Wyszehradzkiej (Anna Golejewska) 151 Wprowadzenie 151 6.1. Konkurencyjność regionalna i jej determinanty: aspekt teoretyczny 152 6.2. Konkurencyjność regionalna państw Grupy Wyszehradzkiej 164 6.2.1. Reakcje regionów Europy Środkowej i Wschodniej na cykl transformacji 164 6.2.2. Wyniki analizy empirycznej 167 6.2.3. Innowacyjność a konkurencyjność. Wielowymiarowa analiza zróżnicowania regionalnego państw Grupy Wyszehradzkiej w latach 2001–2008 183 Podsumowanie 197 Rozdział 7. Przewagi skonstruowane w rozwoju regionów państw Grupy Wyszehradzkiej (Joanna Kuczewska) 199 Wprowadzenie 199 7.1. Koncepcja przewag skonstruowanych 200 7.1.1. Ewolucja przewag konkurencyjnych gospodarki 201 7.1.2. Koncepcja przewag skonstruowanych 204 7.1.3. Typy wiedzy a konstruowanie przewag konkurencyjnych 213 7.2. Model przewag skonstruowanych – potencjał regionów krajów Grupy Wyszehradzkiej 218 7.2.1. Potencjał regionów krajów Grupy Wyszehradzkiej według wybranych wskaźników opisujących możliwości współpracy przedsiębiorstw, sfery badawczo-rozwojowej i instytucji publicznych (3H) 219 7.2.1.1. Republika Czeska 219 7.2.1.2. Węgry 228 7.2.1.3. Polska 236 7.2.1.4. Słowacja 248 7.2.2. Klasyfikacja regionów ze względu na typy wiedzy 256 Podsumowanie 265 Zakończenie 269 Bibliografia 275