Książka skupia się na kluczowych aspektach upolitycznienia rodzicielstwa. W poszczególnych tekstach poddano analizie charakter tego zjawiska, jego źródła, konteksty i lokalną specyfikę w Polsce i w Rosji i wpływ, jaki na wykonywanie rodzicielstwa posiadają procesy globalne, takie jak neoliberalizacja i migracja. Autorki i autorzy krytycznie analizują poszczególne obszary polityki społecznej, demonstrując, w jaki sposób jest ona kształtowana poprzez państwo, Kościół katolicki czy ruchy społeczne, uwidaczniając przyczyny oraz skutki ścierania się najróżniejszych dyskursów i ideologii dotyczących rodzicielstwa, opieki i obywatelstwa w przestrzeni publicznej, a także polityce społecznej w Polsce. Macierzyństwo oraz - choć w mniejszym stopniu - ojcostwo trafiły ostatnio do głównego nurtu debaty publicznej. Politycy i eksperci mówią o "katastrofie demograficznej", rządzący próbują zachęcić Polki i Polaków do posiadania dzieci, m.in. Wydłużając urlop macierzyński, podczas gdy rodzice, zwłaszcza matki, coraz częściej protestują, żądając realnego wsparcia państwa. Teksty zgromadzone w tym tomie pozwalają lepiej zrozumieć te zmiany. Pokazują, iż to, co często uważa się za prywatne, np. Decyzje o posiadaniu dzieci, sposoby organizowania opieki czy jej podział w rodzinie, jest w istocie polityczne, zależy m.in. Od polityki państwa, zbiorowych wyobrażeń dotyczących tego, co to znaczy być prawidłową matką bądź dobrym ojcem, obowiązujących wzorców obywatelstwa i modeli ekonomicznych i działań samych rodziców.