Choć prezentowane w majątku niezastąpionym wiersze posiadają nad wyraz rozmaitą treść, autorowi Bogdanowi Kluczyńskiemu udało się wyłonić jedenaście działów tematycznych, poczynając od spraw dotyczących Najwyższej Instancji (czyli Bożych), przez myśli związane z wiarą, miłością bliźniego, sumieniem, godziwym życiem, następnie z jego własnymi doświadczeniami. Autor zdecydował się zaprezentować także i te utwory ze względu na szerszy wydźwięk zwartych w nim treści i sentyment do pewnych wspomnień. W dalszych częściach tomiku prezentowane są rozdziały poświęcone sprawom ostatecznym, patriotycznym, przyrodniczym, zaś w ostatnim zebrane zostały wiersze o charakterze humorystycznym. Autor sam zaznacza, iż do niektórych tematów powraca jak bumerang, demonstrując problem w innym ujęciu, co zapewne świadczy o silnym ich zakotwiczeniu w jego jaźni i sercu.
Chcąc najkrócej scharakteryzować prezentowane utwory, należałoby powiedzieć, iż są one „życiowe”, nakłaniające do analizy własnego sumienia, a także silniejszego zwrócenia się ku Bogu, pokazujące wybrane problemy w sposób realistyczny, a czasem wręcz naturalistyczny. Warto uwierzyć, iż wyrażone w nich bolączki, niepowodzenia i obawy, a także wszystkie inne nasze problemy wymagają asystencji Bożej i pokaźniejszej trosce o gromadzenie skarbów w Niebie. Stąd tytuł jednego z rozdziałów majątek niezastąpiony znalazł zastosowanie do całego zbioru.
Zauroczenie i od lat szkolnych przejęcie rewelacyjnym rymotwórstwem naszego wieszcza Adama Mickiewicza udzieliło się autorowi w prezentowanych tu utworach i – jak sam podaje – stał się, mimo woli, jego naśladowcą. W celu usprawiedliwienia – kierowanego stanowczo do osób preferujących inne formy wyrazu szczerze wyznaje, że inaczej wierszować nie potrafi.