Władysław Opolczyk (1326/1330 - 1401), przedstawiciel górnośląskiej linii Piastów, odegrał ważną rolę w dziejach kilku krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Ten z pewnością jeden ze zdolniejszych monarchów II połowy XIV w. Karierę zawdzięczał, prócz swych zdolności, protekcji dworu węgierskiego. We wszystkich ziemiach, któymi w róznym czasie dane było mu zarządzać, od Węgier poczynając, przez Ruś Czerwoną, ziemię wieluńską, dobrzyńską, Kujawy, a na swym dziedzicznym księstwie opolskim kończąc, dał sie poznać, jako doskonały gospodarz i organizator. Jednak jego wybory polityczne, zwłaszcza w ostatnich latach zycia, kiedy zdecydowanie działał na szkodę Królestwa Polskiego, ukształtowały jego negatywny obraz, zwłaszcza w polskiej historiografii. Niniejsza praca jest pierwszą, od ponad 120 lat, pełną monografią poświęconą Władysławowi Opolczykowi. Autor, opierając się na szerokiej bazie źródłowej i wykorzystując wyniki najnowszych badań, podejmuje próbę zmiany niekorzystnego wizerunku księcia opolskiego.