„Ostatnia miłość" to powieść jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: „O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka".
„Ostatnia miłość" to ładna i niebanalna powieść autorstwa Elizy Orzeszkowej, która była pierwszą powieścią w dorobku autorki. Przekonania pisarki w momencie wydawania tego utworu mówiły pomiędzy innymi o równouprawnieniu , a także zrywaniu z salonowym snobizmem, co odzwierciedlały jej dzieła. „Ostatnia miłość" przekazuje dużo wiedzy o ówczesnym społeczeństwie dzięki podchodzenia do literatury poprzez Elizę Orzeszkową jako przekaz rutynowych, ziemskich i realnych rzeczy.