Uniwersytet śląski Oblicza przeciwnika (Uniwersytet Śląski)

Monografia stanowi być może pierwsze tego rodzaju ujęcie poruszanej w niej problematyki. Jej nowatorstwo polega na tym, iż „obraz przeciwnika" lub – jak to nieraz jest przyjęte w rosyjskiej literaturze przedmiotu – „obraz wroga" stanowi obiekt wieloaspektowej i wszechstronnej analizy konfrontatywnej: polsko-rosyjskiej i polsko-czeskiej.

Warto podkreślić, że analiza ta jest wyłącznie lingwistyczna i to ją z zasady odróżnia od wielu opracowań, podobnych tylko z nazwy, w ramach takich dyscyplin, jak: socjologia, politologia, historia, kulturologia, literaturoznawstwo czy psychologia społeczna.

Każda część monografii właściwości wspólne z pozostałymi, a jednocześnie eksponuje się właściwościami jednostkowymi. Tytułowe „oblicza przeciwnika" prezentowane są w poszczególnych częściach monografii.

Praktycznie każda z nich prezentuje konfrontację odmiennych potrzeb i postaw politycznych. Przeciwnikiem najczęściej jest konkurent polityczny, wróg ideologiczny albo klasowy. Przeciwnika atakuje się w parlamencie, w mediach papierowych i elektronicznych, w Internecie.

Wszędzie tam orężem ataku jest język (polski, rosyjski i czeski), za którego pomocą odbywa się rozprawa z przeciwnikiem politycznym albo wrogiem klasowym. Celem wszelkich tych zabiegów jest jego zdominowanie przez narzucenie mu swej woli, swej ideologii.

Podstawowym chwytem prowadzącym do osiągnięcia dominacji nad przeciwnikiem jest jego dyskredytacja, wykonywana przez użycie różnorodnych środków językowych, opisanych szczegółowo w poszczególnych częściach monografii.