Kultura rosyjska XX wieku wykreowała niemało znaczeń kategorii dzieciństwa. Zadaniem niniejszej pracy było udowodnienie hipotezy, że dzieciństwo stanowiło jeden z rosyjskich tematów kulturowych w XX wieku i weryfikacja założenia,poprzez analizę przejawów omawianego tematu możliwe jest odczytanie zmian dokonujących się w dwudziestowiecznej kulturze rosyjskiej. W książce zaakcentowano kulturowe, społeczne i polityczne aspekty problemu rosyjskiego dzieciństwa. Analiza przeróżnych wytworów kultury: tekstów literackich, paraliterackich, publicystycznych, propagandowych, dokumentów, materiałów filmowych, pozwoliła na ukazanie ewolucji kultury dzieciństwa, a także zmiany jej postrzegania przez dorosłych. Na kulturę dzieciństwa wpływały zmieniające się systemy wartości, formujące rozumienie dobra i zła, oraz systemy norm determinujące wymogi wobec zachowań członków dziecięcej subkultury. Przed dziećmi postawiono świeże role: w obliczu rewolucyjnych wydarzeń, w jakie obfitowało ubiegłe stulecie, musiały one szybciej dorosnąć, nierzadko przejmując obowiązki rodziców. Wyznaczone w poszczególnych rozdziałach właściwości rosyjskiej kultury dziecięcej dowiodły, że stanowiła ona ważny fenomen socjokulturowy. Temat dzieciństwa to swoisty klucz umożliwiający analizę i interpretację dynamiki kultury rosyjskiej.