To nie jest poradnik. Rozmówcy i rozmówczynie Sucheckiej dzielą się swoimi doświadczeniami z czytelniczkami i czytelnikami, żeby pokazać m.in. Jak radzić sobie z kryzysami i stresem, gdzie szukać pomocy i jak udzielać jej innym.
Bo pierwszej pomocy psychologicznej powinno się uczyć tak, jak pierwszej pomocy przedmedycznej. Bohaterowie książki Sucheckiej opowiadają, dlaczego nie mówić innym, iż 'wszystko będzie należycie" czy przekonywać, iż 'inni mają jeszcze gorzej".
Tłumaczą, co dobrego mogą dać nam nuda i cyberhigiena, jak stwarzać prawidłową atmosferę w szkole i pozytywną samoocenę. Opowiadają, czym zajmuje się pedagog, psycholog i psychiatra. Na ogół to książka, która wzmacnia i daje nadzieje.
Która prezentuje, iż wiedza z zakresu zdrowia psychicznego jest podstawą dbania o siebie. Także wtedy, gdy nic złego nas nie spotyka i jesteśmy zdrowi. Rozmówczynie i rozmówcy Justyny Sucheckiej z reguły mówią o prawie do dobrego życia dla wszystkich.
Oni już wiedzą, że dla każdego człowieka oznacza to coś innego. I iż każdy z nas może być ich sojusznikiem albo sojuszniczką. Trzeba tylko uzbroić się w wiedzę i... Empatię. I temu służy ta książka.