Pisarz, poruszający w swoich utworach z reguły aktualne tematy społeczne, w Faraonie sięgnął do modelu powieści historycznej, próbując zinterpretować sens przemian dziejowych. Tytułowa postać utworu, faraon Ramzes XIII, młody, ambitny i wrażliwy na ludzką krzywdę, pragnie zreformować państwo, m.in. Poprzez ograniczenie władzy kapłanów egipskich. Egipt jest dla niego budowlą, której ściany tworzą ludzie, a faraon - wyłącznie architektem całości. W ten sposób staje się wrogiem Herhora i innych kapłanów, którzy za pomocą wszelkich metod starają się bronić swej pozycji i majątku. Osamotniony w walce, stopniowo uświadamia sobie, że w grach politycznych ludzie nie zawsze kierują się ideą sprawiedliwości.