Listy zostawione poprzez św. Pawła, są pismami okazjonalnymi – to nie traktaty teologiczne, lecz odpowiedzi na konkretne sytuacje, a więc prawdziwe listy, wzorowane na formularzu powszechnie wówczas przyjętym. Nie są to ani,,listy” wyłącznie prywatne, ani też..epistoły” wyłącznie literackie, ale słowo, które Paweł kieruje do mocnych czytelników: Rzymian, Koryntian, Hebrajczyków itd. Czyli do wszelkich wiernych Chrystusa. Za tymi słowami zawsze stoi głoszenie żywego słowa. Są one nieskończenie cenne, tym bardziej iż ich bogactwo i różnorodność pozwalają nam znaleźć istotę Pawłowego orędzia. Napisane przy najróżniejszych okazjach i do rozmaitych odbiorców zawierają tę samą stanowczą doktrynę, skoncentrowaną na Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym, lecz którą adoptuje się, rozwija ubogaca w ciągu życia całkowicie oddanego wszystkim...
Do kanonu NT weszło też siedem listów, nie będących listami św. Pawła. Są to: jeden list św. Jakuba, jeden list św. Judy, dwa listy św. Piotra, trzy św. Jana. Ich starożytna nazwa,,katolickie”, konsoliduje się z faktem, iż większość z nich nie adresowano ani do wspólnot, ani również do poszczególnych osób, lecz skierowano ogólnie do chrześcijan.