Wspomnienia marynarskiego mundurka. opowieści (POMORSKA OFICYNA WYDAWNICZO-REKLAMOWA)

Stanisław Maria Szczepański na lamach niniejszej książki wprowadza Czytelników w oryginalny klimat swej szkoły, którą było Technikum Żeglugi Śródlądowej we Wrocławiu. Z ogromnego sentymentu za tymi cudnymi, szkolnymi latami powstała ta książka.

Napisana została wszakże ręką Staszka Szczepańskiego, ale jej inicjatorem i - sądzę, że mogę tak powiedzieć - zbiorczym autorem, była wymieniona na str. 5 grupa kilkunastu jego kolegów, na dodatek absolwentów tej szkoły.

To oni swymi rozlicznymi działaniami, wspomnieniami, częstym przypominaniem ciekawszych wydarzeń z tego nieprzeciętnego okresu, anegdotami o szanowanych i nielubianych nauczycielach itp. Zmusili Staszka do - jak sam pisze - rocznej podróży w przeszłość, którą sambardzo przeżył jako wielką niekłamaną przyjemność.

Niniejsza książka skierowana jest głównie do ogromnej rzeszy pozostałych absolwentów TŻŚ, które w latach 1950-2005 było liczącą się w Polsce kuźnią kadr marynarskich dla żeglugi śródlądowej i morskiej oraz dumą i chlubą Wrocławia - będącego w tamtym okresie prężnym ośrodkiem żeglugi śródlądowej w Polsce, siedzibą zjednoczenia, największego wtedy tego typu przedsiębiorstwa,,Żeglugi na Odrze", specjalistycznego ośrodka naukowo-badawczego, stoczni rzecznej itp.

Ale nie tylko. Jestidealnym materiałem ilustrującym zmiany jakie zaszły w Polsce w szkolnictwie zawodowym, zwłaszcza kształcącym podstawową kadrę dla żeglugi śródlądowej i morskiej. Jest także przyczynkiem do dyskusji, czy w przypadku tego specjalistycznego szkolnictwa, kierunek tych zmian był słuszny.

Dla piszącego te słowa jest rzeczą oczywistą, iż gdyby dzisiaj Technikum Żeglugi Śródlądowej we Wrocławiu, z podobnym programem nauczania i kadrą dydaktyczną, nadal istniało, jego absolwenci nie musieli obawiać się, czy znajdą pracę.

Wręcz przeciwnie, praktycznie każdą ich liczbę natychmiast wchłonąłby, równocześnie rynek żeglugi śródlądowej w krajach Unii Europejskiej, jak i ogólnoświatowy rynek żeglugi morskiej. W tyglu marynarskich narodowości, jakie spotkać można na morzach świata, Polacy wyróżniają się korzystną znajomością fachu, inteligencją i dbałością o powierzone im mienie.

Dlatego, mimo światowego kryzysu, szczególnie dokuczliwego dla transportu morskiego, przeważnie nie muszą obawiać się utraty pracy. Staszek i jego koledzy z technikum zatrudnieni na najróżniejszego typu jednostkach pływających przeróżnych armatorów w wielu krajach, praktycznie wszystkich kontynentów, są tego najkorzystniejszym dowodem.

Trochę szczegółów o ich nietuzinkowym życiu, nie tylko zawodowym można dowiedzieć się jeszcze z niniejszej książki. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.