znacznym walorem tekstów zawartych w książce jest sposób pisania. Wyraźnie ujawnia się autorski podmiot: nieraz refleksja nad utworami łączy się z dygresjami autobiograficznymi, które wyjaśniają tryb lektury. To wyjątkowo uczciwe postawienie sprawy. Autorka nie skrywa się za swymi tekstami, pisze całą sobą, swoją osobowością, emocjami, doświadczeniem. Mamy tu zróżnicowane gatunki: esej, szkic krytycznoliteracki, analizę porównawcza, polemikę, wywiad, a choćby… autokrytykę. Dzięki temu książka jest urozmaicona, nie tylko poznajemy dzieła poszczególnych twórców, lecz śledzimy również rozwój myśli autorki, jej zmagania z czytanymi tekstami, wnikanie w słowa, poszukiwanie śladów światopoglądowych zmagań poetów i prozaików.