Staropolskim szlakiem

Książka demonstruje krąg tematów, motywów, gatunków i twórców najbliższych autorowi w jego wieloletniej pracy badawczej. Zamieszczone tutaj rozprawy obejmują kwestie problematyki śmierci w poezji i prozie traktatowej, rozwoju łacińskiej poezji religijnej w Polsce średniowiecznej czy funkcjonowania środowisk uniwersyteckich doby renesansu. Badaniom poddane zostały listy dedykacyjne Mikołaja Reja, styl prozy Jana Kochanowskiego oraz rozwój polskiej prozy w drugiej połowie XVI wieku. Na szczególną uwagę zasługuje także wnikliwa analiza łacińskich i polskich wierszy Daniela Naborowskiego. Artykuł o kalkulacjach wyborczych jest „detektywistyczną" próbą powiązania ulotki elekcyjnej z potężnym bezkrólewiem i przygotowywanym wyborem władcy. Ulotny druczek z 1690 roku posłużył z kolei do scharakteryzowania teatru religijnego w barokowym Krakowie. Książka Macieja Włodarskiego, obejmująca cały obszar literatury staropolskiej (od średniowiecza do baroku włącznie), to nie «summa» i nie mapa, ale właśnie «szlak» – droga, w której przemierzaniu nad wyraz pokaźny okazuje się składnik wyboru. Jest to więc dzieło równocześnie zamknięte, jak i otwarte – swoista wizytówka, przy pomocy której Autor zbioru przedstawia się nie tylko jako wielce zasłużony mediewista, lecz także jako wytrawny badacz renesansu i baroku, wnikliwie analizujący «przejścia» i obszary pograniczne między epokami i uwydatniający komparatystyczny wymiar swych badań. Obraz literatury staropolskiej nie rości sobie tu praw do syntezy – jawi się jako złożony, wchodzący w relacje ze sztuką, życiem politycznym i formami życia społecznego, wyznacza powiązania pomiędzy tekstami, autorami a środowiskami naukowo-literackimi, akcentuje drogi recepcji utworów, a niejednokrotnie ich drugie życie". Z recenzji prof. Dr hab. Elwiry Buszewicz Powyższy opis pochodzi od wydawcy.