Okazała herbowa panoplia (518) (DENIX)

Materiał:
drewno(sklejka), stal
(518)

wysokość płytki: 29 cm
szerokość płytki: 23 cm
długość miecza: 24 cm
głębokość ( z napierśnikiem ): 4,5cm
waga: 0,860 kg

Oba miecze są wyciągane. Jeden jest repliką miecza Ryszarda Lwie Serce a drugi repliką miecza El Cid’a.

"Ryszard I Lwie Serce (ang. Richard the Lionheart, fr. Cœur de Lion) (ur. 8 września 1157, zm. 6 kwietnia 1199) - król Anglii od 1189. Syn Henryka II Plantageneta i Eleonory Akwitańskiej. W latach 1190-1192 był jednym z dowódców trzeciej wyprawy krzyżowej. Uwięziony w Austrii w czasie drogi powrotnej, następnie przekazany cesarzowi Henrykowi VI. Został uwolniony w 1194 roku. Zginął, walcząc z francuskim królem Filipem II Augustem o angielskie posiadłości we Francji.

Władca szczególnie kontrowersyjny, który swe królestwo traktował jako źródło dochodów na pokrycie kosztów swoich wojen, który nigdy nie nauczył się angielskiego, a w kraju przebywał okazjonalnie. Legendę króla wspierał jego niezwykły przydomek, dzięki czemu historia jego panowania aż do XIX wieku przesłonięta była opowieściami z pogranicza baśni; wpleciono ją nawet w opowieści o Robinie z Locksley"1.

hiszp. El Cid / el Çid Campeador / don Rodrigo, właśc. Ruy (Rodrigo) Diaz de Bivar (1043-1099), zwany Cydem (z arab. Sajjid, sid 'pan'), albo Campeadorem 'zwycięskim wodzem'; mauretański przydomek hiszpańskiego bohatera narodowego, półlegendarnego bohatera i wzoru rycerza chrześcijańskiego. "Cyd był uważany za wzór cnót rycerskich, symbol męstwa i lojalności. W podaniach przekazywano, iż nigdy nie zdarzyło mu się przegrać bitwy. Jego postać stała się pierwowzorem średniowiecznego dzieła literackiego eposu rycerskiego Pieśń o Cydzie"2.




"Panoplia, l.p. Panoplium (armatura, spolia hostium) motyw dekoratywno-symboliczny złożony najczęściej z broni białej i uzbrojenia ochronnego (tarcz, mieczy, zbroi, hełmów) nieraz stylizowanych na spartańskie) i ułożonych w płaszczyźnie pionowej, symetrycznie wokół tarczy z herbem właściciela.

Nazwa pochodzi od greckiego pan - wszystko i hoplon - tarcza hoplity i oznaczała pełny rynsztunek ciężkozbrojnego wojownika. Dawniejsi wojownicy swoją broń wieszali na ślepej ścianie pomieszczenia mieszkalnego, z daleka od okna i drzwi. W razie niespodziewanej napaści można było się cofnąć i chwycić za tarczę, a także włócznię lub miecz i przystąpić do obrony. W czasach republiki rzymskiej i późniejszego cesarstwa oręż zdobyty na wrogu, po zwycięskiej bitwie układano pod zawieszoną na krzyżu zbroją wodza pokonanej armii. Był to znak chwalebnego zwycięstwa, jednocześnie ofiara dla boga Marsa, a także symbol deifikacji zwycięskiego wodza. Były to autentyczne części uzbrojenia. Stopniowo broń biała wychodziła z mody, spadkobiercy rycerzy poświęcali się służbie cywilnej natomiast uzbrojenie wiszące na ścianie coraz rzadziej było w użyciu ergonomicznym a coraz częściej miało tylko przypominać rzeczywiste albo przyszywane tradycje rycerskie rodu. Coraz mniej było autentycznego uzbrojenia (niszczyło się, tworzono zupelnie inne aniżeli kiedyś, nowe pokolenia były liczniejsze) a coraz więcej symboliki. W XVIII wieku na ściany trafiły panoplia ze stiuku, sztuczne ale jeszcze wyglądające jak prawdziwe. Jako symbole, do "uzbrojenia panopliów" mogły dzisiaj trafić armaty, kule armatnie oraz karabiny. W heraldyce nowożytnej panoplia umieszczano początkowo za i pod herbem dowódcy wojskowego po odniesionym poprzez niego stanowczym zwycięstwie. Armaturę herbową komponowano z pik, halabard, buńczuków, chorągwi, szabli, dział i innego sprzętu wojennego. Przykładem użycia armatury w heraldyce Polski szlacheckiej jest herb na portrecie starosty sandomierskiego Krzysztofa Tarnowskiego z XVI wieku. W wieku XVIII i XIX (fason barokowy i klasycystyczny) armaturę spotyka się niesłychanie częściej aniżeli w czasach wcześniejszych, W polskiej heraldyce stanowiły one zwyczajowo obowiązujący komponent herbu (zwłaszcza na pieczęci) osoby w służbie wojskowej, niekoniecznie związany z faktycznymi osiągnięciami militarnymi.

Z upływem czasu, panoplia z ozdób uwydatniających rycerskie koneksje właściciela posesji stały się symbolami tradycji wojskowej państw i ich walk o niepodległość, z budynków prywatnych przeniosły się na pomniki, budynki państwowe i symbolikę państwową. Panoplia, mniej lub bardziej rozbudowane spotyka się nieraz w herbach krajów Ameryki południowej i środkowej. Wykorzystywane są też w herbach państwowych, terytorialnych i miejskich innych regionów świata. Miniatura konwencjonalnych panopliów stanowi część dekoracji (zawieszkę) wielu rycerskich orderów - m.in. Orderu Kawalerów Maltańskich, Orderu św. Łazarza, Orderu Grobu Pańskiego i wielu orderów świeckich"3.

1-Ryszard I Lwie Serce [online]. Wikipedia: wolna encyklopedia, 2008-08-22 22:57Z [dostęp: 2008-09-9 09:34Z]. Przystępny w Internecie: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ryszard_I_Lwie_Serce&oldid=13795974

2-Cyd [online]. Wikipedia: wolna encyklopedia, 2008-09-6 19:46Z [dostęp: 2008-09-9 09:35Z]. Dostępny w Internecie: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cyd&oldid=13987190

3-Panoplia [online]. Wikipedia: wolna encyklopedia, 2008-06-13 11:45Z [dostęp: 2008-09-9 07:23Z]. Dostępny w Internecie: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Panoplia&oldid=12926546