Oczarowani bieszczadem (KryWaj)

„Oczarowani Bieszczadem" – to praca zbiorowa kilku osób skupionych w grupie „Oczarowani Słowem, Obrazem, Melodią". Osób, których scaliły wspólne pasje, a przede wszystkim miłość do Bieszczad. Książka opiewająca piękno tego regionu Polski poświęcona jest pamięci Małgorzaty Kurzyckiej – współzałożycielki grupy, która podobnie jak pozostali autorzy po prostu tak najzwyczajniej zakochała się w Bieszczadach, a której teksty także znajdują się na stronach książki. Obok poezji Małgorzaty Kurzyckiej czytelnik ma okazję poznać jeszcze poetyckie wersy takich autorów jak: Lucyna Angermann, Maria Cenar (Kiełt), Krzysztof Janczyk, Magdalena Kondracka, Helena Łuszcz-Rojek, Ewa Nuckowska-Semko. Przepięknym uzupełnieniem całości są fotografie z obiektywu Tomasza Derleckiego – ponadto członka grupy, wykorzystane między innymi do projektu okładki. Fotografie, zarówno kolorowe jak i w wersji czarno-białej podobnie jak zamieszczone wiersze odzwierciedlają piękno Bieszczadu i pokazują góry w każdej z pór roku. Innym walorem książki są fotografie prac poetki i artystki Ewy Nuckowskiej-Semko, która to wykonała także kolaż wszelkich autorów książki. Kolaż poprzedza informacje o uczestnikach projektu.
Przygoda z bieszczadzkim obrazem i poezją początkuje się od poniższych słów:

Pamięci Małgosi Kurzyckiej, która ukochała ludzi i Bieszczady…

współzałożycielce grupy internetowej

„Oczarowani Słowem, Obrazem, Melodią" (pro memoria).

Dziękujemy, Małgosiu – nasz Aniele, iż byłaś z nami,

dziękujemy za Twą wrażliwość i natchnione strofy...
za przyjaźń i Twoją miłość do Bieszczadu wyrażaną tak efektownie...

Na za każdym razem pozostaniesz w naszych sercach...

autorzy antologii – członkowie grupy

„Oczarowani Słowem, Obrazem, Melodią"

***

Anioł do snu niech Wam śpiewa,

prawidłowy Bóg uśmiecha się z Nieba,

W sercu miłość niech dojrzewa,

korzystnych ludzi duch ogrzewa.

Tego Wam, kochani, życzę.

Nie wiem, jak mam Wam podziękować.

Nie znam takich słów.

Oczywiście się poryczałam, wzruszyłam się niezwykle.

Niech Wam się wszystko wiedzie jak najlepiej.

Życzę Wam tego z całego serca.

Małgorzata Kurzycka

Z oddechu Boga…

Z oddechu Boga wyrosły kwiaty

kiedy zmęczony usiadł wśród trawy

wzrokiem ogarnął puste rabaty

westchnął głęboko strojąc murawy

Chciał człowiekowi przyjemność sprawić

zróżnicowane odcienie wymyślił sobie

i mieszał barwy by w zachwyt wprawić

i wytwarzał płatki w kruchej ozdobie


Gdy tak wędrował trafił w Bieszczady

i namalował w rosie skąpane

najcudowniejsze łąkowe kwiaty

Bożym oddechem rozkołysane

Ubarwił łąki niesamowicie

barw tyle iż oczy mrużysz

nigdzie na świecie – nie uwierzycie

takiego cudu Bóg nie powtórzył!

Maria Cenar (Kiełt)