Ukryty język symboli (Rebis)

Esencje i notatki o sztuce, religii, ilośćch i miastach.Jesteśmy uwikłani w grę obrazów, skomplikowaną rzeczywistość wewnętrzną, zatem języka symbolicznego powinniśmy uczyć się od dziecka. Nie ma czegoś takiego jak nowy człowiek.

To ciągle stary człowiek nawarstwiony na poprzednich pokoleniach. Mówiąc obrazowo, stanowimy cienką powłokę na pniu wielu pokoleń. Obszerna część naszej psyche, ego czy poczucia samego siebie związana jest z archaicznym odbiorem rzeczywistości.

W ten sposób komunikuje się z nami owa „nawarstwiona” nieświadomość zbiorowa. Komunikuje się z nami ukrytym językiem symboli.Lech Majewski to poeta, pisarz, malarz i reżyser urodzony w Katowicach, od 1981 pracuje przede wszystkim za granicą.

Początkowo studiował malarstwo w Akademii Sztuk efektownych, a następnie ukończył studia na Wydziale Reżyserii PWSTFTviT w Łodzi. Jego filmy, m.in.: „Rycerz”, „Lot Świerkowej Gęsi”, „Więzień Rio”, „Ewangelia wg Harry’ego, Basquiat” (scenariusz na podstawie jego książki), „wnętrze saren”, „Wojaczek”, „Angelus”, „Ogród rozkoszy ziemskich”, „Szklane usta”, „Młyn i Krzyż” i „Onirica”, prezentowane były na festiwalach filmowych w Cannes, Wenecji, Berlinie, Toronto, Rzymie, Nowym Jorku, Rio de Janeiro, Londynie, Barcelonie, Jerozolimie i Montrealu, zdobywając dużo nagród.wideoarty, fotografie i rzeźby Lecha Majewskiego pokazywało niemało muzeów i galerii świata.

W 2006 roku nowojorskie Muzeum of Modern Art uhonorowało jego twórczość organizacją jednostkowej retrospektywy, a rok później instalacja Krew Poety stała się częścią 52. Biennale w Wenecji. Kolejny proces wideoartów pt.

„Bruegel Suite” był wystawiony w Luwrze, Tel Aviv Museum of Art., National Gallery w Londynie, Prado w Madrycie oraz na 54. Weneckim Biennale.