Duchowe podstawy sztuki wychowania (Genesis)

Jest to proces wykładów wygłoszonych poprzez Steinera w Oxfordzie. Poświęcone są one pedagogice waldorfskiej. Steiner zaczyna od przedstawienia duchowego podłoża wychowania. Demonstrując trzy pierwsze siedmioletnie okresy życia w rozwoju człowieka, wskazuje, jak w każdym z tych okresów dziecko oczekuje od swoich nauczycieli i wychowawców innego sposobu prowadzenia lekcji, a co z tego wynika, innego rodzaju pedagogicznych umiejętności i predyspozycji wewnętrznych.

Wykłady te omawiają drogi rozwoju duchowego, ale niosą na dodatek cenny materiał dotyczący poręcznych aspektów pedagogiki waldorfskiej. Wychodząc od idei trójczłonowości, Steiner omawia sporo potężnych zagadnień związanych z trzema pierwszymi siedmioletnimi okresami rozwoju dziecka.

Jego wskazówki idą równolegle w dwóch kierunkach, jedne dotyczą potrzeb rozwojowych dziecka i odpowiednich do tego sposobów postępowania z nim, drugie odnoszą się bezpośrednio do nauczyciela, do jego umiejętności pedagogicznych, a także do jego światopoglądu i jego postawy uczuciowo-moralnej.

Wśród tych rozważań pedagogicznych wyszukamy także wykład zajmujący się samą szkołą waldorfska, jej życiem i organizacją.