Autor książki próbuje znaleźć przyczyny, które w ostatnich dwudziestu latach doprowadziły do tak sporego nasilenia aktów przemocy w Indiach, iż przyjęła ona w istocie postać endemiczną. Konflikty kastowe i wyznaniowe, krwawe rozruchy pomiędzy muzułmanami i hindusami, wojna domowa w Pendżabie i Kaszmirze, działania skrajnych ugrupowań lewackich w środkowych Indiach, a także powstańców w Asamie i Nagalandzie zdają się przeczyć rozpowszechnionej tezie o Indiach kierujących się starożytną tradycją ahinsy, czyli nie-przemocy.
Autor analizuje koncepcję ahinsy od czasów starożytnych do Mahatmy Gandhiego, demonstrując wpływ, jaki wywierała ona na polityczne zachowania mieszkańców Indii. Bada także interakcję zachodzącą pomiędzy konwencjonalnymi normami społecznymi, a także sposobami organizowania się Indusów, a nowoczesnym, demokratycznym systemem politycznym, wprowadzonym w 1947 roku po wycofaniu się Brytyjczyków z Indii.
Zdaniem autora źródła konfliktu tkwią w niedopasowaniu systemu politycznego,,przeszczepionego" z Europy do społeczeństwa o zupełnie odmiennej tradycji politycznej, kierującego się odmiennym zestawem wartości.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.