Spór o istnienie fallusa

Spór o istnienie fallusa jest na wskroś współczesną opowieścią o grze przypadku i konieczności na przykładzie ojca, który żyje i umiera zgodnie ze sztuką. Na co dzień niezależny historyk sztuki i ekonomista, Aleksander Niecki dostaje się pod wpływ niezrozumiałych okoliczności, w dodatku zmarłej niedawno teściowej. A kiedy żona zachęca go do pójścia do opery na koncert charytatywny, podczas niedługiej rozmowy z jej koleżanką jest adresatem zaskakującej opinii: Och, widzę, iż nie przypadły panu do gustu poglądy innowacyjnej kobiety śmiejąc się, zauważa Szumiłowicz. No cóż, pan tylko osiedlową gazetką się zajmuje, to i w życiu publicznym de facto go nie ma. A jeśli przyjmiemy zasadę, że nieobecni nie posiadają racji, to pan także nie istnieje. Wkrótce bohater porzuca rodzinę, wygodny dom w willowej dzielnicy i przenosi się do kawalerki, aby rozpocząć batalię z wrogiem i odzyskać syna, który na dodatek znalazł się pod wpływem działań kobiety, która tylko żartobliwie nazywa siebie wiedźmą. Oto dokonuje się prawdziwa walka dobra ze złem i to z wykorzystaniem nie tylko marketingu, snajperskiego karabinka, nanotechnologii, lecz także medycyny. Enigmatyczny udział w wydarzeniach ma choćby Michał Anioł, którego przecież nie da się wykluczyć z historii sztuki. Powieść ta jest nie tylko typym wyszukanego żartu,z reguły pytaniem o sens wielu cywilizacyjnych wytworów, jakimi człowiek się otacza w imię samospełnienia i o tym, co czyni z siebie i sobie podczas dążenia do domniemanego szczęścia.