Brzuch matki boskiej (Czarne)

"Spisałam te kilka rodzinnych opowieści, zanim odejdą w niepamięć. Zbierałam je poprzez parę lat. W weekendy jeździłam do Ustki i nagrywałam na prymitywny dyktafon losy wszelkich moich kobiet. Zaczęłam od cioci Ziuty, której własna przeszłość mieszała się już w głowie.

Czasem, gdy z Afryki przyjeżdżała babcia Kazia, starałam się uwiecznić także jej losy, choć nie było to proste, bo nie należy do wylewnych. Sama także przypominałam sobie sporo historii, które słyszałam w dzieciństwie i których absurdalność albo dramatyzm powodowały we mnie niepokój.

Dręczyła mnie niesprawiedliwość wydarzeń i chciałam wyjawić to, co sprytnie ukrył czas. Powstała opowieść o trudnych losach kobiet w mojej rodzinie, skrzętnie ukrywanych tragediach, przekazywanych z pokolenia na pokolenie tajemnicach.

O wzajemnej miłości, ale i konfliktach, starzeniu się, nudzie oraz powtarzalności. I o wykluczeniu mężczyzn, którzy zdradzali albo prędko odchodzili". Marta - córka Gabrysi, wnuczka Kazi, prawnuczka Marianny Cztery pokolenia kobiet na życiowym szlaku od poleskiej wsi Gęś po rybacką Ustkę.

Szlaku krętym, wyboistym, brukowanym tęsknotami za ulepszonym życiem - na wskroś kobiecymi i brzemiennymi w skutki niczym okrągły jak jabłko brzuch Matki Boskiej.