Opowiadania przedwojenne tom 4 głowa spod łóżka (Vis-a-vis / Etiuda)

Czwarty tom pt. "Głowa spod łóżka" jak wszystkie tytuły w tej edycji jest zapożyczony od jednego z utworów, gromadzi pakiet opowiadań żydowskich z lat 1943-35 drukowanych w dzienniku "korzystny Wieczór!

Kurier Czerwony". Zdecydowana większość z nich w formie książkowej ukazuje się po raz pierwszy. Wiech olśniewa już czwarte pokolenie Polaków. Przedtem dziadków i rodziców. Teraz znów dzieci i wnuków.

Pokładamy się ze śmiechu i zarazem ciarki nas przechodzą. Przedwojenne opowiadania. Przedwojenna jakość. Wiech lubiany za najmocniej warszawskiego z warszawskich pisarzy. Znawca, a może wręcz współtwórca warszawskiej gwary, choć on sam twierdził, że jedynie wiernie ją odtwarza, ograniczając się jedynie do oszlifowania jej, a czasami nadania jej formy nieco elegantszej, bo w jego książkach nie wyszukamy żadnego grubiaństwa (z ulubionym warszawskim "kurwa jego mać" na czele), a mimo to oddaje w sposób niezwykły koloryt językowy warszawskiej ulicy.

A przy tym te jego opowiadania posiadają przecież także stanowczo ostry, krytyczny pazur – wszak Wiech wytyka nam bezwzględnie nasze wady z pijaństwem i awanturnictwem na czele. O autorze niniejszego tomu pisał Michał Choromański: "Uważam Wiecha za jednego z najkorzystniejszych polskich pisarzy współczesnych, niewyczerpanego w pomysłach i zajmującego unikatową postawę moralną.

O Wiechu można choćby powiedzieć, że jest wielkim filozofem". A Maria Pawlikowska-Jasnorzewska dodawała: "Wiech to gentleman, szalenie dowcipny, nigdy jadowity, nieraz wzruszający. Jego felietony są efektem obserwacji niezwykle uważnej, pracy w swoim typu całkiem twórczej i na wskroś oryginalnej".

A Antoni Słonimski podsumowując twórczość Wiecha pisał: "Wolę książkę, która ma niepoważne zamierzenia i poważne osiągnięcia, od dzieł, które mają poważne zamierzenia i niepoważne osiągnięcia".

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.