Ryszard Lenc stwarza prozę pytań filozoficznych, które splata w atrakcyjny sposób z egzystencją ludzi żyjących współcześnie i dawniej, wychowanych w kręgu kultury europejskiej, lecz też Bliskiego i Dalekiego Wschodu. Jego twórczość wyrasta z tradycji wysokiego modernizmu. Filozoficzność stwarza się w tej prozie w materii życia, potwierdza swe zakorzenienie w naturze człowieka, w niegasnących niepokojach egzystencjalnych i metafizycznych, stanach zaprzeczających zaniku poczucia Tajemnicy Istnienia. Magda Rabizo-Birek Utwory Lenca znamionuje niepoślednia dbałość o szczegóły i misterne wykończenie frazy, jednocześnie w płaszczyźnie stylistycznej, jak kompozycyjnej. To proza gęsto utkana, bogata w aluzje biblijne, filozoficzne i mitologiczne. Ważną jej cechą jest intertekstualność, a choćby swoisty recykling różnorodnych tropów kulturowych. Dyskretnie wplecione motywy z pogranicza fantastyki, konsekwentnie budowany nastrój tajemnicy upodabniają niekiedy opowiadania Lenca do baśni. Jarosław Wach Ryszard Lenc należy do pisarzy stawiających sobie wysoko poprzeczkę. Z zaciekawieniem przyjmowaliśmy w,,Odrze" jego opowiadania, zakorzenione w tematyce antycznej, po której porusza się ze znawstwem. Widzę w nim następcę Jacka Bocheńskiego.