Wydawało się, iż Lillian i Madison do siebie nie pasują: pierwsza – utalentowana, lecz biedna jak mysz kościelna; druga – atrakcyjna i bogata. A jednak w elitarnym liceum z internatem były niepodzielnymi przyjaciółkami.
Ich ścieżki rozeszły się, gdy Lillian w wyniku skandalu musiała opuścić szkołę, ale kontakt nigdy całkiem nie ustał. Po latach Lillian uzyskuje list, w którym Madison błaga o pomoc: chce, aby przyjaciółka zajęła się opieką nad jej przybranymi dziećmi, bliźniętami z pierwszego małżeństwa męża.
Jest jednak pewien haczyk: gdy bliźniaki za wyjątkowo się czymś ekscytują, ulegają… samozapłonowi. Ich skóra staje w płomieniach w przedziwny, lecz i przepiękny sposób. Lillian jest przekonana, że Madison robi jej kawał, okazuje się jednak, iż wszystko, co napisała, jest prawdą.
Nie posiadając nic do stracenia poza bezcelowym życiem w rodzinnym domu, Lillian przystaje na propozycję przyjaciółki. Na przestrzeni parnego i ciężkiego lata ona i bliźniaki będą musiały nie tylko sobie zaufać, lecz też unikać płomiennej ekscytacji i nie wchodzić w drogę mężowi Madison, spiętemu politykowi.
Zaskoczona tym, jak ważne stają się dla niej te przedziwne dzieci, Lillian dochodzi do wniosku, iż potrzebuje ich równie, jak one potrzebują jej. Może właśnie to jest życie, o jakim zawsze marzyła? lecz czy bez wątpienia? 'Geniusz tej powieści polega na tym, że Wilson odwraca twoją uwagę za sprawą dziwacznych bohaterów i oszałamiająco śmiesznych zdań, by uderzyć, kiedy najmniej się tego spodziewasz.
Śmiejesz się tak bardzo,nawet nie zauważasz, iż sama właśnie stanęłaś w płomieniach. ' Taffy Brodesser-Akner, autorka pana i pani Fleishman w New York Times Book Review 'Ta powieść jest jak oda do trudów i dziwactw rodzicielstwa.
To kolejna rodzinna historia w wykonaniu Wilsona, tak przecudnie osobliwa, jak szczera i autentyczna.' Library Journal 'zachwycająca opowieść o tym, co to znaczy być rodziną.' The Sunday Times 'Zabawna, surrealistyczna i czuła.' The Observer Powyższy opis pochodzi od wydawcy.