Technika prawodawcza ii rzeczypospolitej (Koźmiński Krzysztof)

Słyszy się często opinię, że obowiązujące w Polsce prawo jest kiepskiej jakości: niejasne, wewnętrznie sprzeczne, napisane niezrozumiałym językiem, wyrażone nadmiernie rozwlekłymi przepisami. Podlega ciągłym zmianom, posiada luki, nieuzasadnione wyjątki, a nawet rozwiązania retroaktywne.

Stan prawodawstwa budzi słuszną krytykę ze strony obywateli, przedsiębiorców, komentatorów życia publicznego i samych prawników. Marnym pocieszeniem jest fakt, iż zarzut inflacji legislacyjnej formułuje się na dodatek w krajach zachodniej Europy, a prawo unijne bywa jeszcze ostrzej krytykowane.

W tym kontekście wspominany jest nieraz,,złoty okres polskiej legislacji", czyli czasy Drugiej Rzeczypospolitej, z którymi kojarzy się działalność Komisji Kodyfikacyjnej i jej sławne dzieła, w tym Kodeks zobowiązań, a także tzw.

kodeks karny Makarewicza. Niniejsza książka prezentuje odpowiedź na dwa zasadnicze pytania: na ile uzasadnione jest optymistyczne wyobrażenie o jakości polskiej legislacji dwudziestolecia międzywojennego oraz czy wypracowana sto lat temu technika prawodawcza zachowuje aktualność we współczesnych realiach Trzeciej Rzeczypospolitej.

"Sposób redagowania ustaw i innych aktów normatywnych należy do istotnych elementów prawnej i prawniczej tradycji poszczególnych państw. Obecny polski fason legislacyjny stanowi w pokaźnym stopniu kontynuację reguł wypracowanych, nie bez trudności, w II Rzeczypospolitej - które zaczęto kodyfikować od 1929 r.

Autor prezentuje kształtowanie się i stan z 1939 r., jak je już wówczas nazwano, zasad techniki prawodawczej, starając się uczynić to w sposób nie tyle systematyczny, ile tłumaczący źródła obecnych zasad techniki prawodawczej, które uznaje się za standardy dobrej legislacji, odpowiadające konstytucyjnej zasadzie demokratycznego państwa prawnego.

Książka wypełnia tym samym odczuwalną lukę w naszej literaturze prawniczej." prof. Dr hab. Hubert Izdebski "Dzięki monografii autora przekonujemy się, iż korzenie współczesnej techniki prawodawczej tkwią w czasach Drugiej Rzeczypospolitej.

Już wówczas zdawano sobie sprawę z tego, jak ważna jest umiejętność dobrego formułowania przepisów prawnych. W najogólniejszym sensie stanowi ona przedmiot niniejszego opracowania. Autor omawia pierwsze uregulowania prawne oraz praktykę legislacyjną, a także wskazuje popełniane wówczas błędy.

Opracowanie jest wartościowego też dlatego, że dotychczas zagadnienia z zakresu legislacji, zwłaszcza tej dawniejszej, nie były poddane tak rozległej analizie." dr hab. Izabela Lewandowska-Malec, prof.

UJ-u Powyższy opis pochodzi od wydawcy.