Książka o innowacyjnej koncepcji kuratora sztuki, którą stworzył adresat listów, fascynujący Harald Szeemann, o sławnej wystawie jubileuszowej w Zachęcie w 2000 roku, o sztuce współczesnej i jej twórcach – anegdoty i opowieści.
Ze Wstępu:
„Pisanie listów do osób nieżyjących jest szczególną formą retoryki, na tyle pojemną, że pozwala równocześnie na zadawanie pytań, jak i wygłaszanie sądów polemicznych; może być jednocześnie esejem i wyznaniem, poważnym wykładem i lekkim żartem. Luźny język takiej wypowiedzi wyzwala ją z ciasnych ram naukowości, dzięki temu komunikowanie poglądów i dzielenie się wiedzą nabierają cech intymnej opowieści, okraszanej czasem opowiadaniem anegdot, które nie mieszczą się w formule artykułu naukowego ani choćby eseju. (...) kiedy adresatem jest tak fascynująca osoba, jak Harald Szeemann, każdy list staje się szczególnym wyzwaniem".