Pamiętnik Jerzego Stanisława Kuntza, żołnierza Uderzeniowych Batalionów Kadrowych, Armii Krajowej na Suwalszczyźnie i Augustowszczyźnie, oficera Kedywu Inspektoratu Suwalskiego AK, kierownika samoobrony Obwodu AKO Augustów, powstawał w latach 1939-1945.
Jego myślą przewodnią jest walka z okupantem.Jerzy Kuntz poruszadużo problemów związanych z codzienną egzystencją w okupowanym kraju - w Baranowiczach zajętych we wrześniu 1939 r. Poprzez Sowietów, a później w Warszawie.
Kuntz opisuje niemiecki terror, tj. Zbrodnię w Wawrze, początek powstania w getcie, łapanki, wywózki do obozów, lecz też kłopoty dnia codziennego: brak żywności i mieszkań. Przedstawia funkcjonowanie czarnego rynku, szlaki szmuglerskie.
Opisuje funkcjonowanie majątku ziemskiego pod zarządem niemieckim.Najwięcej miejsca poświęca jednak swym losom jako konspiratora, a później partyzanta. Pamiętnik jest ważnym źródłem do dziejów Konfederacji Narodu, jej oddziałów partyzanckich - Uderzeniowych Batalionów Kadrowych.
To również cenny materiał dla badaczy zajmujących się historią regionalną. Zawiera mnóstwo informacji dotyczących oddziałów zbrojnych w Puszczy Augustowskiej, funkcjonowania Obwodu AK Suwałki, Obwodu AKO Augustów, początków władzy ludowej na Augustowszczyźnie, a także obławy augustowskiej.przedstawia także losy żołnierzy AK, którzy po zakończeniu wojny opuścili kraj w obawie przed represjami i przedostali się do alianckich stref okupacyjnych Niemiec, a później do Włoch, do 2.
Korpusu gen. Andersa. Dostarcza informacji o polskiej enklawie w północno-zachodnich Niemczech administrowanej przez 1. Dywizję Pancerną gen. Maczka, polskich obozach wojskowych dla jeńców wojennych w Niemczech.