Polski korpus inżynierów wojskowych w latach 1807-1831 (Inforteditions)

Celem niniejszego dzieła jest przedstawienie polskiej inżynierii wojskowej w latach 1800-1831, jej organizacji, liczebności, zaopatrzenia i składu osobowego. To wszystko stanowi punkt wyjścia do omówienia prac inżynieryjnych, równocześnie w czasach pokojowych jak i wojennych, a były one istotnie najróżniejsze i intensywne.

Od robót najczęściej wojskowych - wznoszenia twierdz, budowy mostów polowych udziału w oblężeniach - po cywilną kartografię, demarkację granic, architekturę i budownictwo. Czytelnika niewątpliwie zainteresuje próba odpowiedzi na pytanie, kim byli oficerowie i żołnierze wojsk inżynieryjnych: gdzie się urodzili, jak byli wykształceni, jak wyglądały ich kariery i życie prywatne.

Podjęta została jeszcze próba ustalenia ich poglądów politycznych, co udało się niestety tylko fragmentarycznie. Analiza tak różnych składników miała na celu ustalenie, czy istniały charakterystyczne atrybuty uwydatniające inżynierię jako rodzaj wojsk.

Aby ułatwić właściwą ocenę skomplikowanej przecież materii, w rozbudowanym wstępie przedstawiona została historia inżynierii najważniejszych państw europejskich; Korpus Inżynierów Rzeczpospolitej Obojga Narodów od narodzin w epoce saskiej po powstanie kościuszkowskie,, a także może niezbyt piękne, lecz ważne dla całości obrazu działania inżynieryjne Legionów Polskich i Polaków w służbie Francji...

Spis treści: o Wstęp o I Korpusy inżynierów wojskowych w XVIII wieku w Polsce i Europie o II Korpus inżynierów armii Księstwa Warszawskiego o III Korpus inżynierów wojskowych okresu Królestwa Polskiego w latach 1815-1831 o Zakończenie o Załączniki o Biogramy o Bibliografia Marcin Ochman (1969) pracuje imieszka w Warszawie.

Ukończył politologię na Uniwersytecie Warszawskim, naktórym w 2018 r. Obronił doktorat. Od1999 roku pracuje w Muzeum Wojska Polskiego. Specjalizuje się w historii XIX wieku, technologii i inżynierii wojskowej, a także w dziedzinie bezpieczeństwa militarnego.

W swym dorobku ma ponad 30 artykułów naukowych i popularyzatorskich oraz kilka książek, wśród nich monografię pistoletu wz.35,,Vis" (współautor). Konsultant zdziedziny historyczno-wojskowej projektów multimedialnych i filmowych.

Współpracuje z Ośrodkiem Studiów Epoki Napoleońskiej przy Akademii Humanistycznej w Pułtusku.