Warszawa, lata międzywojenne. Do redakcji podupadającego pisma przychodzi anonimowa wiadomość. Autor twierdzi, że jest w posiadaniu sensacyjnych danych, które mogą uratować gazetę. Redaktor naczelny decyduje się na publikację artykułów demaskujących i kompromitujących znanych przedsiębiorców, poprzez co jeden z nich – bankier – popełnia samobójstwo.
zagadkowy autor zyskuje dzięki czemu sławę i miano „krwawego reportera". Wśród znanych osób wybucha panika. Nikt nie wie, w kogo tajemniczy dziennikarz uderzy następnym razem, o kim będzie następny tekst.
Lecz czy można bezgranicznie ufać informacjom „krwawego reportera"? Czy na podstawie artykułu w gazecie można oprzeć akt oskarżenia mimo braku dowodów? enigmatyczny donosiciel 37. Tom Kryminałów przedwojennej Warszawy Fragment książki: Panie Redaktorze!
Jestem w posiadaniu sensacyjnych tworzyw, które postanowiłem sprzedać. Wybrałem Pańskie pismo, gdyż dziennik tak rozpowszechniony i bogaty może mi adekwatnie zapłacić, a chodzi o to, iż posiadane materiały pragnę sprzedać drogo.
Zresztą ceny, której żądam, są warte. Za każdy, odpowiednio udokumentowany artykuł, wypłaci mi redakcja w sposób, jaki uznam za wyrózniony, 500 złotych. Pierwszy artykuł, jaki prześlę, daję bezinteresownie, aby Pan Redaktor zorientował się jakiego rodzaju materiały posiadam.
Jeżeli Sz. Pan zgodzi się na moją propozycję – proszę zamieścić następujące słowa pośród małych ogłoszeń „Gońca": Zgoda. S. 6. Redakcja. Naturalnie proszę o zachowanie ścisłej tajemnicy nawet przed najbliższym personelem redakcyjnym.
List był bez podpisu. Pierwszym odruchem Maksa po przeczytaniu listu, było rzucić go do kosza. Ale list nie wyglądał na pusty żart jakiegoś wesołego czytelnika. Robił wrażenie propozycji, traktowanej poważnie.
Tytuł Krwawy reporter Autor Tadeusz Starostecki Wydawnictwo niebanalne Miejsca EAN 9788365499349 ISBN 9788365499349 Kategoria Literatura\Sensacja kryminał linia Kryminały przedwojennej Warszawy liczba stron 99 Format 12x19.5x0.7 cm Rok wydania 2016 Oprawa Miękka Wydanie 1 Waga 0.11 kg