W tej grze nie ma powtórzeń
nowe prawo ma na celu wyeliminowanie orzekania kary śmierci.
Prokurator, który jej się domaga, stawia na szali własne życie, jeśli w przyszłości skazany okaże się niewinny.
Justine Boucher nie ma żadnych wątpliwości. W świetle przytłaczających dowodów w sprawie o brutalne morderstwo wnosi o pomiarowanie najwyższej kary. Sąd przychyla się do jej wniosku. Wyrok zostaje wytworzony.
A jeśli się myliła?
Z czasem pojawiają się dowody wskazujące na winę nowego podejrzanego. Nad Justine zawisa groźba egzekucji bez prawa do procesu.
Fascynujący thriller, będący ważnym głosem w dyskusji o karze śmierci.
[cytat na skrzydełko]
Reporterzy zaczęli się gromadzić na zewnątrz już ponad godzinę temu, a rodzina przyszła jeszcze wcześniej. Właściwie nie rodzina, a dwie rodziny – kiedy usłyszą moją decyzję, jedna będzie wiwatować, a druga buczeć. Reszta publiczności zgrabnie podzieliła się na dwie grupy u stóp schodów przed gmachem sądu. Krążą dokoła z ręcznie wypisanymi tabliczkami. Połowa chce zesłać tego więźnia jak najniżej, do jakiejś zamkniętej na klucz piwnicy, z której nie ma żadnych szans uciec. Druga połowa trzyma tabliczki z napisami:
EGZEKUCJA PRAWA, A NIE LUDZI!
EGZEKUCJA TO ZALEGALIZOWANE ZABÓJSTWO!
DLACZEGO ZABIJAMY LUDZI, KTÓRZY ZABIJAJĄ LUDZI, by POKAZAĆ, że ZABIJANIE JEST ZŁEM?
Myślę, iż jeśli kiedykolwiek widziałam sprawę, w której byłby nadmiar obciążających dowodów, to właśnie jest ta sprawa. I zakończy się tym, iż po pięciu minutach rozważań ława przysięgłych jednogłośnie wyda wyrok skazujący. Na litość boską, oskarżona się przyznała!
Ale.
za każdym razem jest jakieś „ale". Powinno być. W umyśle prokuratora musi pojawić się ta ostatnia uporczywa wątpliwość, to pytanie,
na które nie da się odpowiedzieć. Dzisiaj jeszcze bardziej aniżeli kiedykolwiek.
A jeśli się mylę?
Albo:
Ja, Justine Callaghan, główna oskarżycielka w sprawie Charlotte
Thorne z oskarżenia publicznego, niniejszym wnoszę
o karę śmierci. Oświadczam,w sytuacji przyszłego uniewinnienia
oskarżonej sama stanę na jej miejscu, co będzie służyło
jako pełne i sprawiedliwe naprawienie krzywdy zgodnie
z Ustawą o środkach naprawczych z 2016 r.
Te dwa słowa wciąż krążą w moim umyśle. Wina. Pewność. Charlotte Thorne jest winna morderstwa. Jestem tego pewna.
[bio autorki na drugie skrzydełko]
Christina Dalcher jest autorką powieści VOX, Q i Femlandia,
które trafiły na listę bestsellerów „Sunday Timesa". Uzyskała
doktorat z językoznawstwa teoretycznego na Uniwersytecie
Georgetown, specjalizując się w fonetyce zmian dźwiękowych
we włoskich i brytyjskich dialektach. Wraz z mężem mieszka
na przemian na południu Stanów Zjednoczonych i w Neapolu
we Włoszech.