Rola prezydenta rp w dziedzinie bezpieczeństwa państwa (Elipsa Dom Wydawniczy)

Celem monografii jest analiza roli głowy państwa w dziedzinie bezpieczeństwa państwa przeprowadzona w oparciu o przepisy konstytucji, ustawodawstwo oraz praktykę konstytucyjną. Głębokiej analizie poddano kompetencje Prezydenta RP jako najwyższego przedstawiciela państwa, a także dotyczące zwierzchnictwa nad siłami zbrojnymi.

Omówione zostały kwestie dotyczące mianowania dowódcy sił zbrojnych w czasie pokoju i w czasie wojny, zarządzenie powszechnej albo częściowej mobilizacji i wykorzystania sił zbrojnych do obrony Rzeczypospolitej Polskiej, uprawnień nominacyjnych w zakresie kadry dowódczej wojska, wydawania rozporządzeń, a także instytucji kontrasygnaty.

W pracy dokonano analizy w zakresie najróżniejszych sposobów definiowania, systematyzowania i objaśniania kategorii bezpieczeństwa, wskazując na liczne mankamenty, a także brak jednolitego systemu konstytucyjnoprawnej aparatury pojęciowej na gruncie konstytucji i doktryny prawa konstytucyjnego.

Zdaniem autorki wynika to z niezwykle szerokiego zakresu znaczeniowego bezpieczeństwa i interdyscyplinarnego charakteru tego pojęcia. To powoduje, że wyczerpująca analiza bezpieczeństwa na gruncie jednej dyscypliny jest w zasadzie niemożliwa, zwłaszcza bez odniesień do innych niżeli prawo dziedzin.

Analizę prawną w zakresie roli i zadań głowy państwa w dziedzinie bezpieczeństwa pogłębiono o rozmiar użyteczny pełnionych funkcji i realizowanych zadań. Obszar ten ukazano na dodatek na tle porównawczym, równocześnie w czasie jak i w odniesieniu do realizacji tej funkcji głowy państwa w innych systemach rządów na przykładzie innych państw.

Pokazano także w jaki sposób polityka bezpieczeństwa państwa jest determinowana międzynarodowym kontekstem politycznym, dokonując wnikliwej analizy kompetencji prezydenta w dziedzinie bezpieczeństwa w kontekście członkostwa Polski w NATO, a także w Unii Europejskiej.

wyszczególniono też na zewnętrzne i wewnętrzne uwarunkowania polityki bezpieczeństwa państwa oraz rzeczywiste działania podejmowane poprzez organy i struktury organizacyjne odpowiedzialne za zapewnienie bezpieczeństwa.