Materialny i intelektualny rozwój ludzkości jest ściśle związany z permanentnym poszukiwaniem nowych doświadczeń życiowych, tworzeniem i zaspokajaniem rozmaitych potrzeb, a także doskonaleniem procesów kształtowania systemu gospodarczego i społecznego człowieka.
W strukturze tych działań coraz obszerniejszego znaczenia nabiera turystyka posiadająca wielowymiarową przestrzeń oddziaływania, szeroką strukturę wykorzystywanych instrumentów realizacji usług i stanowczy zakres uczestnictwa w innych działach gospodarki.
Turystyka jest sektorem o rozmaitej strukturze i jakości determinant służących wydajnemu wykorzystaniu jej funkcji w różnorodnych środowiskach i formach materialnej infrastruktury, a także psychologicznych wrażeń w rozmiarze terytorialnym i Z analizy głównych wyznaczników funkcjonowania turystyki wynika, iż jest ona ściśle związana z zagospodarowaniem czasu wolnego, czyli niezwiązanego z pracą i realizacją podstawowych zadań dotyczących potrzeb życia codziennego.
Turystyka jest jedną z niewielu dziedzin życia społecznego, która w sposób dobry dla człowieka umożliwia zagospodarowanie tego czasu. Tę funkcję turystyki charakteryzuje wyjątkowa złożoność, co powoduje, iż ma ona rosnący wpływ na zasadniczy zakres gospodarki, stosunków społecznych i przemian kulturowych.
Jej oddziaływanie obejmuje nie tylko przestrzeń lokalną, lecz także państwa, regiony i obszar globalny. Realizacja tak szerokiego zakresu funkcji konsoliduje się z koniecznością zaangażowania licznych i złożonych, jednocześnie pod względem umiejętności technicznych, intelektualnych, kulturowych, jak i logistycznych, zespołów ludzkich.
Wymaga także zgromadzenia, a następnie skutecznego zagospodarowania zasadniczych nakładów finansowych. Ich pozyskanie stanowi wciąż jedną z podstawowych barier rozwoju turystyki. Analiza przystępnej literatury i doświadczenia funkcjonalne wskazują, iż prawne funkcjonowanie wszystkich szczebli zarządzania turystyką kreuje realne warunki efektywnego rozwoju tego sektora usług, jednak poziom świadczenia ma określone uwarunkowania.
Odbiorcy stanowią rozmaite pod względem zainteresowań, , a także poziomu zamożności grupy społeczne, preferujące zarówno określony typ, jak i poziom jakościowy konsumpcji produktów turystycznych.
Realizując założenia wynikające z tematu publikacji, największą część rozważań poświęcono uwarunkowaniom, determinantom, stymulatorom i wielostronnym inicjatywom stwarzającym obszar i źródła rozwoju wzajemnych powiązań transportu z turystyką w zakresie realizacji ekskluzywnych usług transportowych w turystyce.
W publikacji podjęto także próbę wyjaśnienia odrębności pojęcia produktu turystycznego oraz przemysłu turystycznego, podstawowych pojęć, struktury, stymulatorów rozwoju oraz dysfunkcji związanych z ruchem turystycznym.
O tym, czy dobro albo usługa zostaną zaliczone do konsumpcji turystycznej, decydują typ konsumenta (turysty) i dochody, które rozszerzają wartość obrotów w sektorze turystyki. Z tego wynika, iż o powyższej kwalifikacji nie decyduje cecha produktu, a jedynie sfera i charakter dystrybucji, a także nabywców.