Zaprezentowano w nich zagadnienia: istoty bezpieczeństwa i zagrożeń, relacji między bezpieczeństwem publicznym a porządkiem publicznym, społeczno-psychologicznych aspektów posiadania broni, administracji publicznej, a także płaszczyzn jej ingerencji.
Prezentacja tych zagadnień w pierwszym rozdziale pozwoliła na zaprezentowanie utylitarnych aspektów pojęcia i klasyfikacji broni w kolejnym — drugim rozdziale. W dalszej części pracy omówiono normy prawne regulujące posiadanie broni w Unii Europejskiej, a także wybranych państwach europejskich i Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej.
Natomiast w zakończeniu pierwszego tomu dokonano podsumowania rozważań. Zaprezentowana problematyka jako przedmiot badań naukowych stanowi jednolite ujęcie problemu. Pozwala ocenić trafność prezentujenych — zwykle w Internecie — spekulacji w zakresie wpływu broni na bezpieczeństwo, prezentowanych na podstawie doświadczeń zagranicznych, przede wszystkim amerykańskich.
Nie przystają one do realiów europejskich. Zdiagnozowanie zjawiska jest niezwykle ważne ze względu na kierunek dalszej reglamentacji broni, a także na wpływ, jaki ma ona na poziom bezpieczeństwa publicznego nie tylko w Rzeczypospolitej Polskiej.
Przedstawione w opracowaniu treści pozwolą czytelnikowi nie tylko poznać złożoność prawno-organizacyjnych uwarunkowań bezpieczeństwa i porządku publicznego w zakresie dostępu do broni,typowo — na co liczę — wyrobią pogląd świadczący, że realizacja populistycznych dążeń do luźnego dostępu do broni, stanowiłaby odejście nie tylko od europejskich, ale i światowych dążeń.
W czasach powszechnego zagrożenia terrorystycznego taki dostęp do broni nie sprzyja zapewnieniu bezpieczeństwa i porządku publicznego przez państwa, a także ich organizację. Nie wyklucza to jednak zasadności dążeń do wyposażenia społeczności państwowej — obywateli — w umiejętność posługiwania się bronią, co bez dwóch zdań sprzyja obronności państwa.