Ernest Bryll – poeta, prozaik, dramaturg, autor widowisk teatralnych, estradowych i telewizyjnych i piosenek. Związany także z filmem (krytyk, kierownik literacki zespołów filmowych).
Był dziennikarzem „Po Prostu”. „Sztandaru Młodych” i „Współczesności”.
Ongiś dyrektor Instytutu Kultury Polskiej w Londynie. Przed laty pierwszy ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Irlandii.
Dla krytyków – przedstawiciel nurtu intelektualnego w prozie. Dla czytelników – jedyny w swym stylu znawca i twórca oratoriów, pastorałek i śpiewogier. Sam nazywa siebie „pisarzem niedzielnym”.
Jego Po górach, po chmurach „nas, zjadaczy chleba, w aniołów przerabia”.
Rzecz listopadowa to „istotne świadectwo naszych czasów, marzeń, goryczy, zwątpień i nadziei”.
Kurdesz – „kontynuacja porachunków ze współczesnością”.
Na szkle malowane – „wędrowanie po bajkowym i legendowym kraju”.
Bryllowa Ballada łomżyńska to „opowieść o sile uczucia, które w nas drzemie, ale ciągle jest za słabe, żeby góry przenosić”.
Kolęda-nocka to wciąż aktualny portret Polaków zmagających się z przymusem i nadzieją, nakazem i zakazem, coraz pełniej rozumiejących wolność.
Wieczernik to „ponadczasowa odpowiedź na próby ograniczenia wolności, zagrożenia bytu narodowego czy utraty niepodległości”.
Jego Golgota polska jest „scaleniem się autora z ówczesną rzeczywistością”.
O tym wszystkim (i nie tylko) opowiada książka Ten Bryll ma fason.