Podzielając pogląd doktryny prawa administracyjnego, podnoszący, że cechą administracji publicznej jest jej wszechobecność i aktywność, a prawa administracyjnego przenikalność przez prawie każdą dziedzinę egzystencji jednostki, co w określonym wymiarze aksjologicznym stanowi względnie pozytywną stronę tej gałęzi prawa (a przynajmniej świadczy o jego poważnej randze), dojrzeć należy, że stroną negatywną tej gałęzi prawa jest niedosyt regulacji prawnych, uniemożliwiających pejoratywnie pojmowaną bezczynność administracji publicznej.
Przedmiotem pracy jest, podjęta z punktu widzenia teorii prawa administracyjnego i w pewnym zakresie nauki administracji, analityczna charakterystyka pojęć prawa, doktryny i orzecznictwa, które w dawnej i współczesnej nauce prawa administracyjnego nazywane są milczeniem i bezczynnością administracji publicznej.
(Ze Wstępu)