Monografia „luźne formy powłokowe budynków przekrytych przekształconymi arkuszami fałdowymi" dotyczy geometrycznego kształtowania swobodnych form budynków zadaszonych pojedynczym przekryciem wytworzonym ze stalowych blach fałdowanych w jednym kierunku.
W pracy zaproponowano dwie zróżnicowane metody kształtowania takich przekryć wyprodukowanych z arkuszy trapezowych elastycznie przekształcanych do postaci powłokowej. Obie metody pozwalają tworzyć różnorodne, innowacyjne i atrakcyjne powłoki dachowe przy pokaźnym ograniczeniu związanym z tym, iż wytężenie spowodowane wstępnymi zmianami postaciowymi pokrycia fałdowego powinno być realnie niewielkie.
Analizowane są także możliwości kształtowania różnorodnych i zintegrowanych luźnych form całych budynków. W tym celu są użytkowane tak zwane utwory sterujące. Głównym tematem pracy jest jedna z wymienionych metod.
Wykorzystuje ona wcześniejsze analizy autora związane z faktem, że każda regularna powierzchnia skośna może zostać wskazana przy pomocy jedynie dwóch specyficznych linii znanych z geometrii rzutowej, a także geometrii różniczkowej.
Każda transformowana fałda jest modelowana za pomocą wycinka środkowego powierzchni skośnej. Jedna z tych linii odpowiada przewężeniu powłokowego przekrycia, które przebiega przez połowy fałd powłokowych na ich długości i rozszerza piękność dachu i całej formy budynku.