29-go czerwca 1913 roku, na nasypie kolejowym w centrum Sosnowca znaleziono ciało pozbawione głowy i na podstawie dokumentów, które korpus wciąż posiadał w wewnętrznej kieszeni marynarki ustalono, iż zwłoki należą do niejakiego Alojzego Korzeńca… lecz Korzeniec to nie kryminał-retro, a raczej jest to powieść historyczno-obyczajowa z wyraźnym wątkiem sensacyjnym. Wśród plejady bohaterów prym wiodą: wdowa po glazurniku pisząca po kryjomu powieści w odcinkach dla miejscowej prasy, niezbyt odważny redaktor, któremu przypadła w udziale rola detektywa, młoda fińska bona pracująca w pałacu Króla Wełny, celnicy, artyści, rzemieślnicy i przemytnicy.
Polacy, Niemcy, Żydzi, Rosjanie. I miasto. Możliwe, że głównym bohaterem jest samo miasto. Sosnowiec – tygiel kultur – w przededniu wybuchu Pierwszej Wojny Światowej okazuje się przestrzenią sekretów i zakamarków; miastem z podszewką; miastem ukrytych pasji i motywacji.
Korzeniec był nominowany do nagrody srebrnego Kałamarza, w plebiscycie wortalu literackiego granice.pl został przez internautów ceniony za najlepszą polską powieść roku 2011. Jest również zwycięzcą plebiscytu Śląski Wawrzyn Literacki 2011.
II PR przedstawił dźwiękową wersję powieści w interpretacji Mariana Opani.
Teatr Zagłębie zrealizował spektakl będący adaptacją Korzeńca (premiera 26.05.2011).
Za reżyserię Korzeńca Remigiusz Brzyk otrzymał nagrodę główną w trakcie Ogólnopolskiego Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona”.