Książka demonstruje efekty studiów nad obecnością kinematografii polskiej w świecie podzielonym „żelazną kurtyną". To praca historyczna poświęcona roli filmu i kinematografii w polityce zagranicznej PRL w okresie, kiedy władzę w Polsce sprawował Edward Gierek.
przez tytułową zagraniczną politykę kinematograficzną PRL autorka rozumie działalność partii i państwa podejmowaną w środowisku międzynarodowym w związku z produkcją, dystrybucją, reklamą i rozpowszechnianiem filmu, zmierzającą do zrealizowania określonych celów państwa i partii.
Głównym celem niniejszej pracy jest wskazanie miejsca i roli kinematografii i filmu w polityce zagranicznej PRL w latach 70. Na tle międzynarodowej współpracy kulturalnej, a także próba oceny aktywności w tej dziedzinie.