“Adama Polanowskiego Dworzanina Króla JMci Jana III. Notatki” to książka Józefa Ignacego Kraszewskiego, polskiego pisarza i publicysty, a także autora największej liczby wydanych książek w historii literatury polskiej i siódmego autora na świecie pod tym względem.
“Z młodszych moich lat — nie ma co pisać, bo ludzie są jako trawa gdy się z ziemi wytyka, wszyscy jednakowi, trudno poznać czy to z tego będzie łopuch czy sałata. Pamiętam tylko że mi dla zbytniej swawoli matka i ojciec prorokowali że się szubienicy dorobię, lecz, dzięki Bogu nie sprawdziło się, choć prawda, żem dokazywał srodze i kipiało we mnie, a spokojnie na miejscu wysiedzieć nie było sposobu.
Rodzeństwa nas było troje, starszy brat Michał, powolny i nad wiek stateczny, młodsza siostra Julusia, a ja w pośrodku.
Matka nasza najukochańsza, świeć panie jej duszy, nie szczególnie była dla mnie ascetyczna, i mawiała (choć nie w mojej obecności) iż młodość ma prawa swoje, i najkorzystniejsze piwo gdy zrazu szumi — więc poprzez palce patrzyła na wybryki i folgowała gdy ojciec dyscypliną i rózgami groził. Swawola też owa ograniczała się na znęcaniu nad ptactwem, do którego z łuku się strzelało, na rybołóztwie, na dojeżdżaniu koni, od których nie jednegom guza dostał i sińców napytał.”
Fragment