Henrietta ma urodę, niemało wdzięku i bystry umysł. Potrafi być ujmująco miła, lecz bywa również wyjątkowo uparta i złośliwa, zwłaszcza gdy nie wszystko idzie po jej myśli. Jest nieślubną córką Henryka VIII i marzy, aby zaprezentować się na dworze przyrodniej siostry, królowej Elżbiety. Pragnie zaznać światowego życia, przekonana, iż jest do niego stworzona. Tymczasem przybrani rodzice chcą wydać ją prędko za mąż i oddają jej rękę baronowi Nicolausowi, któremu Henrietta już dawno wpadła w oko. Rozeźlona Henrietta postanawia być najistotniej krnąbrną żoną w Anglii, sprawić, by Nicolaus przeklął dzień, w którym ją zobaczył. Tylko że coraz bardziej lubi tego przystojnego i miłego mężczyznę, poza tym trudno uprzykrzać życie komuś, kto znosi wszystko ze stoickim spokojem. I nagle Henrietta inicjuje skrycie marzyć, by Nicolaus nie przestał szukać drogi do jej serca i dostrzegł to, czego duma nie pozwala jej otwarcie wyznać…