Żywiąc wojnę, Martina van Crevelda koncentruje się na krytycznej roli logistyki w konfliktach wojennych na przestrzeni dziejów. Patrząc na historię wojen, nie sposób nie zastanowić się: dlaczego Napoleon zwyciężył w roku 1805, ale przegrał w roku 1812? Czy o tryumfie Prus nad Francję w roku 1870 zadecydowały koleje żelazne? Czy sławny plan Schlieffena był realny do zrealizowania? I wreszcie, jak z punktu widzenia logistyki rysowała się możliwość zakończenia II wojny światowej w Europie już w roku 1944? To tylko kilka z pytań stawianych w tej istotnie żywej, opartej na szerokich badaniach książce.
W szczególności, autor sięgnął po liczne niepublikowane i wcześniej niewykorzystane źródła, by przyjrzeć się zaopatrywaniu wojsk w marszu, transportu i zarządzania obszarem tyłowym. Ogromna większość literatury historyczno-wojskowej wspomina o tych kwestiach, rzadko jednakże analizuje je skrupulatniej.
Krąg zainteresowań autora jest obfity – od Gustawa Adolfa i diuka Marlborough, po Rommla i Pattona. Operacje każdego z dowódców analizowane są z zupełnie nowego punktu widzenia. Dzięki temu, książka mieści fascynujące wnioski na temat najważniejszych kampanii prowadzonych w Europie w ciągu ostatnich dwóch wieków.
Profesor van Creveld, przedkładając logistykę nad kwestie operacyjne i strategiczne, interpretuje na nowo historię wojen.